Nostalgia @ myphone.gr: Ericsson GF 768

Μεσημέρι Σαββάτου (το σωτήριο έτος... 1998) και το χέρι της κ. Πόπης, της γειτόνισσας, χτυπούσε την πόρτα του φοιτητικού μου διαμερίσματος.

- «Πάρε τηλέφωνο επειγόντως την μητέρα σου. Ανησυχεί!»

Είκοσι λεπτά αργότερα η μητέρα μου ωρυόμενη προσπαθούσε να καταλάβει για ποιο λόγο είχα εξαφανιστεί για μια ολόκληρη εβδομάδα χωρίς να πάρω τηλέφωνο.

- «Να πας να πάρεις κινητό να σε βρίσκω! Δεν θα με πεθάνεις εσύ από την αγωνία!»

Μη γνωρίζοντας πολλά για κινητά πήρα ένα φίλο που είχε ήδη μια συσκευή, μπήκαμε σε ένα κατάστημα κινητής τηλεφωνίας και... αυτό ήταν! Έρωτας με την πρώτη ματιά! Αυτό θέλω, είπα σαν μικρό παιδί και λίγα λεπτά αργότερα είχα την πρώτη μου συσκευή στα χέρια μου! Ένα Ericsson GF 768 κίτρινου χρώματος.

Από την πρώτη στιγμή μου έκαναν τεράστια εντύπωση οι λιλιπούτειες διαστάσεις του για την εποχή. Τα 105 x 49 x 23 mm το καθιστούσαν αρκετά μικρό στο χέρι και υπερβολικά βολικό. Χωρούσε άνετα στην τσέπη και σε καμία περίπτωση το βάρος του (135 gr) δεν προβλημάτιζε στη μεταφορά του.

Τα κατατεθέντα σήματα του συγκεκριμένου κινητού ήταν η μικρή οθόνη του και φυσικά το πορτάκι του! Η οθόνη ήταν μιας γραμμής η οποία χωρούσε δέκα χαρακτήρες κάτι που έκανε την ανάγνωση ενός μηνύματος μια μικρή περιπέτεια! Περιττό να αναφερθεί ότι η οθόνη ήταν ασπρόμαυρη. Ο χρήστης μπορούσε να αλλάξει ήχους κλήσης ενώ μπορούσε επίσης να συνθέσει και τους δικούς του ήχους.

Για τα υπόλοιπα καλούδια της σύγχρονης τεχνολογίας ούτε λόγος φυσικά μιας και δεν διέθετε GPS, GPRS, 3G, WiFi, Bluetooth ή USB. Βασική του έλλειψη ωστόσο, ίσως και αδικαιολόγητη για την εποχή του, ήταν η δόνηση.

Για να περάσει κανείς την ώρα του δεν είχε τη δυνατότητα να παίξει κάποιο παιχνίδι ή να ακούσει ραδιόφωνο μιας και το κινητό δεν ενσωμάτωνε αυτές τις λειτουργίες. Μπορούσε όμως να βιδώνει και να ξεβιδώνει με τις ώρες την χαρακτηριστική εξωτερική του κεραία η οποία όμως έκανε αρκετά καλά τη δουλειά της δίνοντας στο κινητό αρκετά ισχυρό σήμα. Η μη ενεργοβόρα οθόνη σε συνδυασμό με το καλό προαναφερθέν σήμα χάριζαν αρκετά καλή αυτονομία παρόλο που η μπαταρία του ήταν 550 mAh τύπου NiMH. Ο συγκεκριμένος τύπος επέβαλλε την πλήρη φόρτιση και αποφόρτιση της μπαταρίας ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα μνήμης κάτι φυσικά που δεν ισχύει με τις σημερινές μπαταρίες ιόντων λιθίου. Η δε φόρτιση αποτελούσε τυχερό παιχνίδι μιας και έπρεπε να βρεθεί επακριβώς το σημείο επαφής διφορετικά η φόρτιση δεν επιτυγχανόταν.

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=KUkFOCbzKeg]Ericsson PF768 - YouTube[/ame]

Το πληκτρολόγιο του θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως εκσκ-αφής (κάνοντας και το σχετικό λογοπαίγνιο με την σύγχρονη τεχνολογία)! Κι αυτό γιατί ορισμένες φορές προκειμένου να πληκτρολογήσεις αυτό που ήθελες έπρεπε να πατήσεις με τόση δύναμη το αντίστοιχο πλήκτρο που νόμιζες οτι δάχτυλο σου θα τρυπήσει τη συσκευή!

Αυτό όμως το οποίο δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει είναι η αντοχή του. Καταθέτοντας την προσωπική μου εμπειρία επί του θέματος, μιας και όλοι μας θα έχουμε από μια τέτοια ιστορία, να πω απλά ότι το κινητό έχει πέσει από την τσέπη μου εν ώρα... εκτόνωσης στον έναν τροχό με τη μηχανή με ταχύτητα 60km/h! Μέχρι και η μπαταρία του κινητού χωρίστηκε σε τέσσερα κομμάτια!!! Όταν τα κομμάτια μπήκαν πάλι στη θέση του το κινητό άνοιξε με την πρώτη κάνοντας εκείνο το χαρακτηριστικό ήχο...

Όμως, όπως συμβαίνει με τους μεγάλους έρωτες, στο τέλος πάντα κάποιος πληγώνεται και στην περίπτωσή μας αυτός ήταν το GF768. Κατόπιν ενός έντονου τηλεφωνήματος η συσκευή εκσφενδονίστηκε με δύναμη πάνω στον τοίχο με αποτέλεσμα να μην ανοίξει ποτέ ξανά. Ο διάδοχός του ήταν ένα Τ65 ωστόσο οι πρώτες αγάπες δεν ξεχνιούνται ποτέ κι έτσι πρόσφατα αγοράστηκε ένα GF768 ολόιδιο με τον προκάτοχο του.

Τελικά για τις παλιές αγάπες... πρέπει να μιλάς. ;)

Ωραιο τηλεφωνακι, περασε και αυτο απο τα χερια μου αλλα δυστυχως δεν το χαρηκα ιδιαιτερα γιατι μετα απο καμια 10αρια μερες μου το εκλεψαν :(

Στα θετικα του οπως ειπες το πολυ καλο σημα του και φυσικα το μεγεθος του.

Το αντικατεστησα με το ακριβοτερο και "καλυτερο" 788 σε σκουρο πρασινο χρωμα

ΥΓ και εγω σε κιτρινο το ειχα(οπωσ και οι περισσοτεροι νομιζω) μαζι με εκεινη την θηκη λαιμου(που την εχω ακομα) που ειχε βγει ειδικα για αυτο(σε κιτρινη και αυτη).

Και εμενα το πρωτο μου τηλεφωνο, το ειχα αγορασει σε χρωμα γκρι.

Κοστισε 50.000 δραχμες, και το πηρα μεσα σε ενα μεγαλο κουτι πακετο με "καρτοκινητη"

Το 2ο μου τηλέφωνο, 1ο που πήρε με δικά μου χρήματα.

Υπήρχαν δύο εκδόσεις, η PF768 και η GF768 ανάλογα τη συχνότητα.

Οταν δεν θέλαμε να μας βρίσκουν οι γονείς μας και δεν θέλαμε να δείχνει κλειστό, βάζαμε την κάρτα σε κινητό που δεν υποστήριζε το δίκτυο...:rolleyes:

Μπορούσε όμως να βιδώνει και να ξεβιδώνει με τις ώρες την χαρακτηριστική εξωτερική του κεραία η οποία όμως έκανε αρκετά καλά τη δουλειά της δίνοντας στο κινητό αρκετά ισχυρό σήμα.

 

Η δε φόρτιση αποτελούσε τυχερό παιχνίδι μιας και έπρεπε να βρεθεί επακριβώς το σημείο επαφής διφορετικά η φόρτιση δεν επιτυγχανόταν.

Τι μου θύμισες... Το είχα σε μπλε, 2 κεραίες είχα αλλάξει με το βάλε-βγάλε. Την πρώτη φορά χάλασε η υποδοχή και τη δεύτερη έχασα την κεραία σε ένα λεωφορείο που είχε κόσμο και μου έπεσε από το χέρι. Όσο για τη φόρτιση, στην αρχή ήταν εντάξει αλλά μετά από κάνα 3μηνο έβαζα στοίχημα κάθε φορά για το αν θα καταφέρει να κουμπώσει καλά στην υποδοχή ή όχι... 1998, το δεύτερό μου κινητό μετά το GH 388 και τρίτο στην οικογένεια μετά το GH 197 hotline που το κρατήσαμε γύρω στα 4-5 χρόνια και το αντίστοιχο GH 388 του πατέρα μου. Επίσης βάλε-βγάλε είχα αλλάξει και 2 ή 3 πορτάκια. Το είχα πάρει κι εγώ όπως είπε κι ένα άλλο παιδί με ένα πακέτο καρτοκινητής της τότε PANAFON. Θυμάμαι που έλιωνα μόνος μου κάτι βράδια που είχα αϋπνίες για να φτιάχνω ringtones να τα δείχνω την επόμενη μέρα στο σχολείο (δευτέρα ή τρίτη λυκείου ήμουν τότε)

το δευτερο μου κινητο

το ειχα παρει 70000δραχμες

telestet bfree!!

Τι μου θύμισες! Το πρώτο μου κινητό, μόνο που εγώ είχα το μπλε. Πανέμορφο για την εποχή του.

Ακριβώς τα ίδια και εγώ............. 28.000 δρχ,είχα δώσει τότε(ς)....στην TELESTET....................:blink:

Αχ ρε παιδιά τι μου θυμίσατε...

Το πρώτο μου κινητό. Το 1999 που βρισκόμουν στην Αγγλία οι εταιρίες κινητής δεν έδιναν εύκολα συνδέσεις συμβολαίου λόγω της τιμής τους και των κρουσμάτων απάτης που συνέβαιναν συχνά. Θυμάμαι έπρεπε να περάσω το λεγόμενο "credit check" και αν έπαιρνα το OK τότε μπορούσα να έχω σύνδεση συμβολαίου. Εκείνη την περίοδο έμενα σε μια κακόφημη περιοχή του Liverpool και η διεύθυνσή μου δεν πέρναγε με τίποτα το credit check... :lol: Έτσι αναγκάστηκα να αγοράσω το PF 768 (την έκδοση στα 1800 MHz, το GF είναι στα 900 MHz) με προπληρωμένη σύνδεση για 1 χρόνο, το λεγόμενο "pre-paid", στην τιμή των £100 με όλα μέσα (συσκευή και πάγια για 1 χρόνο). Θυμάμαι ήταν με την εταιρία "one-2-one". Το είχα πάρει σε χρώμα σκούρο γκρι/σταχτί.

Για την εποχή του ήταν πολύ όμορφο και μικρό, με το δικό του, ιδιαίτερο, σκανδιναβικό στυλ, κάτι μεταξύ Volvo και SAAB σε κινητό. Επίσης ενέπνεε μια σχεδόν στρατιωτική στιβαρότητα και ποιότητα κατασκευής. Τα πλαστικά του ήταν υψηλής ποιότητας. Καμία σχέση με τις πλαστικούρες των σημερινών συσκευών (ακόμα και των high-end). Μου είχε πέσει άπειρες φορές απ' το χέρι, μέχρι και σε σημείο να εκσφενδονιστεί για δεκάδες μέτρα, χωρίς να πάθει το παραμικρό. Πρέπει να το έχω ακόμα κάπου καταχωνιασμένο.

Αξέχαστο κινητό, αξέχαστες εποχές... :)

Το πρώτο κινητό της γυναίκας μου και φυσικά δώρο από εμένα. Εννοείται σε κόκκινο! Το ερωτεύτηκε και της βγήκε πολύ καλό.:love:

Τώρα ανήκει στο προσωπικό μου "μουσείο" και λειτουργεί κανονικά!:happy:

Σε αντίθεση με ένα μαύρο του αδερφού μου, το οποίο του είχε βγει προβληματικό αλλά δεν το χρησιμοποιούσε και δεν ασχολήθηκε καν να το πάει για service!:p

Το GF/PH το είχαν πολλοί φίλοι μου και γνωστοί μου (και ιδίως το GF γιατί μόνο η Telestet κάλυπτε εκείνη την εποχή την πόλη μου).

Πολύ καλό κινητάκι για την εποχή και κυρίως έφερε την εποχή...των πορτακίων :lol: Και κατέληξε η Ericsson να φτιάξει το υπερσύγχρονο Τ39m μετά από εξέλιξη στο βάθος του χρόνου :)

Στα πολύ δυνατά του σημεία ο χρόνος αναμονής και το σήμα του/ποιότητα συνομιλίας του. Στα αρνητικά του ήταν η μπαταρία NiMh που έπρεπε να την εκφορτίσεις για να φορτιστεί σωστά. Τι είχαμε τραβήξει εκείνη την εποχή... Δε ξέρω για εσάς αλλά συνήθως στα κινητά με NiMh αγόραζα και μια μπαταρία backup για να μη μένω ποτέ. Τραγικό αυτό με την μπαταρία,θυμάμαι πριν ταξιδέψω πως πάλευα να την εκφορτίσω την μπαταρία για να τη φορτίσω προκειμένου να μη μείνω :!: Οι Li-ion και οι Li-Pol αργότερα μεγάλη μαγκιά...

Το πρώτο μου κινητό ήταν το μεγαλύτερο αδελφάκι του GF768 το GF788, μακάρι να το είχα κρατήσει :(

Μου έμεινε μόνο το T29 (από Ericsson) :O