Jump to content

Ορθογραφία: απορίες, κανόνες, απαντήσεις


DENIOR
 Κοινοποίηση

Recommended Posts

Btw, το πρόβλημα είναι στο συντακτικό.

 

Δεν είναι "αφορά κάτι" αλλά "αφορά σε κάτι" επομένως> σε ό,τι αφορά και όχι όσον αφορά.

"(οσον )αφορα την μαρια" ,οχι "(οσον )αφορα στην μαρια"

 

υγ.μπεγνη μπες μσν :p

:love:Μη με αγγίζεις....Κάνω *ΤΖΙΖ*
Link to comment
Share on other sites

  • Απαντήσεις 184
  • Δημιουργία
  • Τελευταία απάντηση

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

:rolleyes: -Όσον αφορά+ουσιαστικό/πρόταση (χωρίς πρόθεση)

-Αφορώ σε

 

Και ένα sosaki, η προστακτική ΔΕΝ παίρνει αύξηση.

Χμμ...τι άλλα... Η κοπέλα μου είναι όμορφη/ Η κοπέλα μού κάθησε :X(μίλησε ήθελα να πω). (Μίλησε σε εμένα δηλαδή-τότε τονίζεται)

...Σου, και όχι εσού (που ακούω και τραβάω τα μαλλιά μου)

Θα έλεγα και στις μετοχές να μη βάζετε αύξηση -όχι ότι είναι λάθος, αλλά συγχέεται η αρχαϊζουσα με τη δημοτική).(π.χ. συνδεμένος, όχι συνδεδεμένος...)

 

 

 

Τραβάς τα μαλλιά σου με το "εσού" που εντάξει , δεν υπάρχει βέβαια σε καμία γλώσσα του κόσμου και μας προτείνεις από την άλλη να λέμε συνδεμένος και όχι συνδεδεμένος????

 

στους 100 οι 99 χρησιμοποιούν το δεύτερο.

Θα αλλάξουμε τη γλώσσα με το ζόρι??

MyName: Γιάννης.

Samsung s22 ultra ~ Samsung Tab S7 ~ Dell XPS 9350

Link to comment
Share on other sites

Πώς γράφετε τις παρακάω λέξεις;

 

ταξίδι ή ταξείδι

αβγό ή αυγό

κρεβάτι ή κρεββάτι

πρίζα ή μπρίζα

τομάτα ή ντομάτα

 

ταξιδι

αυγο

κρεββατι

πριζα

τοματα

[sIGPIC][/sIGPIC]
Link to comment
Share on other sites

Πώς γράφετε τις παρακάω λέξεις;

 

ταξίδι ή ταξείδι

αβγό ή αυγό

κρεβάτι ή κρεββάτι

πρίζα ή μπρίζα

τομάτα ή ντομάτα

 

Έπρεπε να κάνω ένα βιαστικό ταξίδι για μία πολύ σημαντική και δύσκολη επαγγελματική συνάντηση..η οποία τελικώς δεν ήταν τόσο δύσκολη..απεδείχθη σαν το αυγό του Κολόμβου..

 

Όταν επέστρεψα το βράδυ, έπεσα ψόφιος στο κρεββάτι..αλλά δεν μπορούσα να κοιμηθώ..είχα αγχωθεί τόσο που ήμουν στην πρίζα..από την άλλη, σκεπτόμουν πως πάλι καλά τα κατάφερα...αφού δεν μου πέταξαν και καμμία τομάτα..!!

Link to comment
Share on other sites

Πώς γράφετε τις παρακάω λέξεις;

 

ταξίδι ή ταξείδι

αβγό ή αυγό

κρεβάτι ή κρεββάτι

πρίζα ή μπρίζα

τομάτα ή ντομάτα

ταξειδι

αβγο{το ειπε εχτες ο μπαμπινιωτης}

κρεββατι/κρεβατι {δε ξερω ποιο ειναι το σωστο}

πριζα{απο το γαλλικο prise}

τοματα{απο το tomatoe}

και μια απορια απο μενα.....γιατι γραφουμε φυσικοθεραπεια,ενω γραφουμε προσωπολατρια,ανεξιθρησκια,ανανδρια

Link to comment
Share on other sites

Εγώ το ταξείδι με ει το γραφω ακόμα ενώ οι περισσότεροι το γράφουν με ι.

Για το αυγό επειδή το είπε ο Μπαμπινιώτης τι σημαίνει; Ότι τη θέση του υ την πέρνει το β;

Link to comment
Share on other sites

Το "β" δεν παίρνει την θέση του "υ". Απλά για τη συγκεκριμένη λέξη ισχύει αυτό.

 

Επίσης άλλο "παίρνω", και άλλο "περνώ" :p

Link to comment
Share on other sites

Το "β" δεν παίρνει την θέση του "υ". Απλά για τη συγκεκριμένη λέξη ισχύει αυτό.

 

Επίσης άλλο "παίρνω", και άλλο "περνώ" :p

 

Εγώ πάντως στην α δημοτικού το διδάχτηκα ως "αυγό" (αν θυμάστε το είχε στις λέξεις της καρτέλας).

Μετά από κάποια χρόνια σε κάποια άλλη τάξη μου είπαν ότι γράφεται "αβγό" και επέμεναν ότι μπερδευόμουν απο τη λέξη "αυγή"!:confused:

 

Σε ότι αφορά το "εσού" δεν κατάλαβα τι ακριβώς εννοείτε.

Στην γραμματική της αρχαίας ελληνικής έγραφε(χωρίς πνεύματα κλπ):

*το ακόλουθο είναι άλλα αντί άλλων*

ον. εγώ

γεν. εσού,σου

δοτ. εσοί,σοι

αιτ. εσέ,σε

Link to comment
Share on other sites

Εγώ το ταξείδι με ει το γραφω ακόμα ενώ οι περισσότεροι το γράφουν με ι.

Για το αυγό επειδή το είπε ο Μπαμπινιώτης τι σημαίνει; Ότι τη θέση του υ την πέρνει το β;

εαν μου αιτιολογησεις γιατι να το γραφω με υ θα το γραφω....επειδη ομως ο μπαμπινιωτης το αιτιολογησε το "β" οποτε θεωρω πως το σωστο προς το παρον ειναι το αβγο
Link to comment
Share on other sites

εαν μου αιτιολογησεις γιατι να το γραφω με υ θα το γραφω....επειδη ομως ο μπαμπινιωτης το αιτιολογησε το "β" οποτε θεωρω πως το σωστο προς το παρον ειναι το αβγο

Ωραία λοιπόν. Κάποτε γραφόταν "αυγό", και μια ωραία μέρα είπανε για λόγους απλούστευσης να το γράφουνε και ως "αβγό". Και τώρα, όπως καταλαβαίνω από τα γραφόμενά σου, το "αυγό" είναι λάθος, ενώ το σωστό είναι "αβγό".

Με τη λογική της απλούστεσης της ελληνικής, σε λίγο καιρό θα έχουμε μόνο ένα γράμμα για το "ι", ένα για το "ο", θα καταργήσουμε και τους διφθόγγους και πάει λέγοντας.

Να στο θέσω αλλιώς: κάποτε είχαμε την οξεία, τη βαρεία, τη δασεία και την περισπιμένη. Γιατί είχαμε όλους αυτούς τους "τόνους"; Για να μπερδεύεται ο κόσμος ή για να ξέρει πού να τονίσει τη λέξη και πώς να την προφέρει; Δεν ξέρω αν με αντιλαμβάνεσαι.

Τη διαφορά ότι και ό,τι την ξέρεις;

 

 

Edit:

Ρίξτε μια ματιά εδώ:

Link to comment
Share on other sites

Εγώ πάντως στην α δημοτικού το διδάχτηκα ως "αυγό" (αν θυμάστε το είχε στις λέξεις της καρτέλας).

Μετά από κάποια χρόνια σε κάποια άλλη τάξη μου είπαν ότι γράφεται "αβγό" και επέμεναν ότι μπερδευόμουν απο τη λέξη "αυγή"!:confused:

 

Σε ότι αφορά το "εσού" δεν κατάλαβα τι ακριβώς εννοείτε.

Στην γραμματική της αρχαίας ελληνικής έγραφε(χωρίς πνεύματα κλπ):

ον. εγώ

γεν. εσού,σου

δοτ. εσοί,σοι

αιτ. εσέ,σε

 

 

Tα έχεις λίγο μπερδέψει

 

σίγουρα διαβάζεις:

 

εγώ

εμού-μου

εμοί-μοι

εμέ-με

 

που είναι το πρώτο πρόσωπο,οι δυνατοί και αδύνατοι τύποι.Αλλά στο δεύτερο πρόσωπο είναι

εσύ

σου-σου

σοι-σοι

σε-σε

 

και η διαφορά δυνατών και αδύνατων τύπων είναι οτι οι πρώτοι τονίζονται ενώ οι δεύτεροι όχι.

Τύπος εσού ή εσέ ΔΕΝ υπάρχει στην ελληνική γλώσσα τουλάχιστον...

 

 

Όσο για το συνδεμένος, χωρίς να είμαι λάτρης ή υπέρμαχος της αρχαίζουσας, μου χτυπάει πολύ άσχημα στο αφτί.

Στο κάτω κάτω δημοτική είναι η γλώσσα που μιλιέται και κανείς δεν λέει συνδεμένος αντι για συνδεδεμένος.

 

 

Για το αβγό δεν ξέρω. Πολλά χρόνια γραφόταν ως αυγό.

Την εξήγηση του Μπαμπινιώτη δεν την ξέρω αλλά και να την ήξερα δεν θα μπορούσα να την κρίνω λόγω έλλειψης ειδικών γνώσεων.

Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι οτι η λέξη φάκελος δεν γραφόταν ποτέ με "λλ".

Ήταν απλά ένα λάθος που κράτησε πολλά χρόνια:p

 

 

 

Freak, διαφωνώ, αλλά δεν θα τα χαλάσουμε εκεί....:)

Προλαβαίνω και καθολου να μπώ??Με έχει φάει η υπηρεσία:p:p

53 και σήμερα....:D

MyName: Γιάννης.

Samsung s22 ultra ~ Samsung Tab S7 ~ Dell XPS 9350

Link to comment
Share on other sites

Ο Γιώργος Μπαμπινιώτης εξηγεί πού και γιατί διαφωνεί με τη θέση περί απαρέγκλιτης ορθογραφικής πειθαρχίας με βάση την επίσημη εκάστοτε Γραμματική

 

 

 

Επανειλημμένως από τις στήλες του «Βήματος» έχω αναφερθεί στο

θέμα της ορθογραφίας, γιατί το θεωρώ ουσιώδες και άμεσου πρακτικού ενδιαφέροντος για όλους μας. Το να γράφεις σωστά, εννοώ εδώ ορθογραφημένα, τη γλώσσα σου είναι και επιθυμία και υποχρέωση όλων αλλά και προφύλαξη από ποικίλα μειωτικά σχόλια που προκαλούν ορθογραφικά λάθη στο γραπτό μας, ιδίως τα «χοντρά» λεγόμενα λάθη. Στο πέρασμα μάλιστα από την καθαρεύουσα στη δημοτική γεννήθηκε σε πολλούς η εσφαλμένη εντύπωση * συχνά κι ένα αδικαιολόγητο συναίσθημα ανασφάλειας * ότι στη γραφή της δημοτικής αλλάζει άρδην η ορθογραφία και ότι, ούτε λίγο ούτε πολύ, θα πρέπει κανείς να μάθει νέα ορθογραφία, «την ορθογραφία της δημοτικής» και να απομάθει την ορθογραφία της καθαρεύουσας! Με εξαίρεση την απλοποίηση ορισμένων γραμματικών καταλήξεων και την απλογράφηση των ξένων λέξεων, όσο κι αν φαίνεται περίεργο δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά τίποτε στην ορθογραφία της γλώσσας μας (το μονοτονικό αντί του πολυτονικού είναι άλλης τάξεως θέμα, που δεν συνδέεται με την ετυμολογική - σημασιολογική υφή των λέξεων). Ισχύει δηλ. και είναι καθολικά αποδεκτή στην Ελλάδα η ιστορική ορθογραφία των λέξεων με βάση την ετυμολογική και ιστορική προέλευσή τους, και δεν υπάρχει κανείς που να μιλάει (παρά τη σχετική κινδυνολογία) για φωνητική ορθογραφία ή κατάργηση της ιστορικής ορθογραφίας * όπως δεν μιλούν οι Αγγλοι, οι Αμερικανοί ή οι Γάλλοι για κατάργηση της ιστορικής ορθογραφίας της γλώσσας τους. Ετσι, αν εξαιρέσουμε τις ξενικής προελεύσεως λέξεις και τις απλοποιημένες καταλήξεις, οι ορθογραφικές δυσκολίες της Ελληνικής περιορίζονται σ' έναν πολύ μικρό αριθμό λέξεων, που δεν ξεπερνούν τις 200. Πολλές από αυτές τις λέξεις, στα 60 σχεδόν χρόνια που πέρασαν από το 1940, έχουν αρχίσει και γράφονται διαφορετικά από την ορθογραφία που είχε δοθεί τότε (1941) στη Γραμματική του Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Γράφονται όλο και περισσότερο (στα σύγχρονα Λεξικά, σε νεότερες γραμματικές, στα γραπτά διαφόρων λογίων, εκπαιδευτικών και προσεκτικών γενικά χρηστών του γραπτού μας λόγου) σύμφωνα με τα διδάγματα της επιστημονικής ετυμολογίας, πολλά από τα οποία περιλαμβάνονται στο Ετυμολογικό Λεξικό του Νικολάου Ανδριώτη (εκδεδομένο από το Ιδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη) και σε άλλα συναφή έργα.

Ο συνάδελφος κ. Δ. Τομπαΐδης, σε άρθρο του στο «Βήμα» (18 Ιαν. '98), εξέθεσε τις δικές του απόψεις για το θέμα της ορθογραφίας, υποστηρίζοντας ότι πρέπει να υπάρχει μια ορθογραφική πειθαρχία που να στηρίζεται στην ορθογραφία η οποία έχει υιοθετηθεί στη Γραμματική Τριανταφυλλίδη, έστω κι αν συγκρούεται προς την επιστημονική ετυμολογία των λέξεων (αυτή κατά τον κ. Δ. Τομπαΐδη δεσμεύει μόνο τα Ετυμολογικά Λεξικά). Η θέση του: «Χρειάζεται λοιπόν απ' όλους μας κάποια ορθογραφική πειθαρχία, που μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη συμμόρφωσή μας, είτε συμφωνούμε είτε διαφωνούμε, με την ορθογραφία της επίσημα καθιερωμένης από την πολιτεία γραμματικής * όποια κι αν είναι [Σημ. Ο ίδιος ο κ. Τομπαΐδης δηλώνει ότι από τα προβλεπόμενα στη Γραμματική τον «ενοχλούν γραφές όπως π.χ. του χλωμός και του βρωμώ, με τα παράγωγά τους»]». Ενώ συμφωνούμε με τον αγαπητό συνάδελφο σε ορισμένες εκτιμήσεις που κάνει στο άρθρο του, διαφωνούμε ωστόσο * το δηλώνει και το εξηγεί κι εκείνος, θα επιχειρήσω το ίδιο κι εγώ σ' αυτό μου το κείμενο * στη βασική του θέση περί απαρέγκλιτης ορθογραφικής πειθαρχίας με βάση την επίσημη εκάστοτε Γραμματική. Η δική μου θέση είναι η (εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων) τήρηση μιας ορθογραφικής συνέπειας με βάση τα διδάγματα της επιστημονικής ετυμολογίας, αφού η ορθογραφία μας στηρίζεται στην αρχή της ετυμολογικής - ιστορικής ορθογραφίας. Οτι η ορθογραφία μερικών λέξεων πρέπει με τον καιρό να αλλάξει, ακολουθώντας τα διδάγματα της επιστήμης (τα ασφαλή και τα ευρύτερα αποδεκτά), είναι για μένα επιβεβλημένο και αυτονόητο, γιατί αλλιώς θα μέναμε καθηλωμένοι σε προφανή σφάλματα, επειδή συνέβη απλώς να καθιερωθούν κάποτε στο παρελθόν! Η ορθογραφία δεν μπορεί να έχει στατικό χαρακτήρα, μόνη αυτή από όλη τη γλώσσα που εξελίσσεται δυναμικά όπως και η γλωσσική επιστήμη που μελετά τη γλώσσα. Συγκεκριμένα:

α) Θεωρώ ότι είναι λάθος να ξεκινάμε από την αρχή ότι την ορθογραφία μιας γλώσσας, εν προκειμένω της Ελληνικής, τη ρυθμίζει η εκάστοτε επίσημη σχολική γραμματική. Η Γραμματική δεν έχει εξ ορισμού καμία σχέση με την ορθογραφία μιας γλώσσας όσον αφορά σ' αυτό που ονομάζουμε «θέμα» της λέξης (όχι ως προς τις καταλήξεις που ρυθμίζονται από την κλίση, δηλ. από τη γραμματική δομή μιας γλώσσας). Το αν θα γράψω το κτήριο με ι ή με η (όπως είναι το σωστό, αφού προέρχεται από το ευκτήριος οίκος) είναι ζήτημα λεξιλογικό και όχι γραμματικό, που θα εξαρτηθεί από την ετυμολογική - ιστορική προέλευση της λέξης, εφόσον ακολουθούμε το σύστημα της ιστορικής (ετυμολογικής) ορθογραφίας. Επομένως όλος ο συλλογισμός του κ. Τομπαΐδη στηρίζεται, κατά τη γνώμη μου, σε εσφαλμένη βάση, αφού κριτήριο γι' αυτόν είναι ό,τι διδάσκει σχετικά η σχολική γραμματική, «όποια κι αν είναι». Για μένα, ο λεξικογράφος και όχι ο γραμματικός είναι αυτός που θα καθορίσει την ορθογραφία των λέξεων, ακολουθώντας βεβαίως τα διδάγματα των ειδικών. Το λεξικό το ορθογραφικό, που θα στηριχθεί σε έγκυρα ετυμολογικά λεξικά, είναι αυτό που θα πληροφορήσει για τη σωστή γραφή των λέξεων. Αλλιώς θα γράφουμε ερήμην των διδαγμάτων της επιστήμης (Χατζιδάκι, Ανδριώτη, Ψυχάρη, Τσοπανάκη, Γεωργακά κ.ά.) και μάλιστα όπως η επιστήμη προχωρεί, αναθεωρώντας και διορθώνοντας πράγματα που αλλιώς τα ξέραμε στο παρελθόν. Αν χρειαστεί να γίνει μια γενικότερη ορθογραφική ρύθμιση, αυτή θα είναι * όπως συμβαίνει συνήθως * έργο ενός ευρύτερου επιστημονικού σώματος (Ακαδημίας, Εθνικής Επιτροπής ειδικών κ.λπ.) και όχι της εκάστοτε γραμματικής, όποιο κι αν είναι το κύρος και η επιστημοσύνη του συντάκτη της, που είναι αναμφισβήτητα για τον αείμνηστο Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Αλλωστε ο ίδιος ο Τριανταφυλλίδης, αντίθετα προς τις συνήθεις γραφές της εποχής του, ήταν αυτός που τόλμησε να εισαγάγει τις επιστημονικά (κατά τις αρχές της επιστημονικής ετυμολογίας) ορθές γραφές λέξεων, όπως γέλιο (αντί γέλοιο), γλιστρώ (αντί γλυστρώ), γλείφω (αντί γλύφω), αλλιώς (αντί αλλοιώς), αλλήθωρος (αντί αλλοίθωρος), καημός (αντί καϊμός), μαζί (αντί μαζύ, μαζή), σβήνω (αντί σβύνω), ρύζι (αντί ρίζι), ταξίδι (αντί ταξείδι), πρίγκιπας (αντί πρίγκηπας), φίδι (αντί φείδι), ξίδι (αντί ξύδι) κ.λπ.

β) Αν κριτήριο και βάση της ορθογραφίας μας δεχόμαστε ότι είναι η ετυμολογική δομή και ιστορική προέλευση της λέξης, δηλ. η ιστορική ορθογραφία, τότε λόγοι στοιχειώδους συνέπειας υπαγορεύουν να γράφουμε τη λέξη με βάση την ετυμολογική της προέλευση και να μην την απλογραφούμε αυθαίρετα όταν η λέξη είναι μεταγενέστερη και έχει υποστεί κάποια φωνητική μεταβολή, κριτήριο που ούτε επιστημονική βάση έχει ούτε τηρείται με συνέπεια και από αυτούς ακόμη που ρητά ή σιωπηλά το εφαρμόζουν (πβ. λ.χ. γραφές όπως τσύνουρο, ρωδάκινο, καλοιακούδα κ.ά. στο Λεξικό του Ν. Ανδριώτη κ.ά.). Αν το κουκκί προέρχεται από το κόκκος (όπως πράγματι συμβαίνει) θα το γράψω με δύο -κ- (κουκκί)· και το κόκκαλο που είναι το αρχαίο κόκκαλος (άλλαξε απλώς γένος κατά το ουδ. το οστούν), θα το γράψω με δύο -κ- όπως και τα καννιά (τις κνήμες) από το αρχ. κάννα/κάννη θα τα γράψω με δύο -ν-· ακόμη και το καννέλα (που οι Ιταλοί, απ' όπου το πήραμε, το γράφουν ήδη με δύο -n- cannella γιατί είναι από το λατινικό cannis, το οποίο προέρχεται από το ελλην. κάννη) θα το γράψω με δύο -ν-· γιατί αλλιώς οι Ιταλοί θα γράφουν τη λέξη με δύο -ν- από το ελληνικό κάννη, κι εμείς θα τη γράφουμε με ένα -ν-, γιατί δήθεν στο γλωσσικό μας αίσθημα η λέξη δεν συνδέεται άμεσα με το αρχ. κάννη! Σαν να συνδέονται άμεσα όλες οι άλλες λέξεις που γράφουμε ιστορικά, δηλ. ετυμολογικά, όπως όταν γράφουμε δυόσμος < ηδύοσμος, ασφαλιστική δικλίδα < δικλίς, λυθρίνι < ερυθρίνος κ.ά.

γ) Αυτό που χρειάζεται, με κατάλληλη προετοιμασία και οργάνωση και τώρα που έχουμε απελευθερωθεί από το «εμφυλιοπολεμικό κλίμα» του γλωσσικού ζητήματος, είναι να ξαναδούμε από την αρχή, συστηματικά και με βάση τις νεότερες γνώσεις μας, το θέμα της ορθογραφικής συνέπειας που συνιστά συγχρόνως και ορθογραφική πειθαρχία, πειθαρχία στις αρχές που έχουμε οι ίδιοι υιοθετήσει στην ορθογράφηση της γλώσσας μας. Μέχρι τότε καλό είναι τα λεξικά, οι γραμματικές και οι σκεπτόμενοι άνθρωποι να «τολμούν» να ακολουθούν μια δυναμική μορφή ορθογραφίας που θα τηρεί με όσο γίνεται μεγαλύτερη συνέπεια την ιστορική παράδοση των λέξεων της ιστορικά ενιαίας γλώσσας μας. Ο ίδιος ο Τριανταφυλλίδης, αν ζούσε σήμερα, θα άλλαζε πολλά από μόνος του, συνηθισμένος να ανοίγει δρόμους και να μην προσκολλάται στα καθιερωμένα.

ΣΗΜ. Σχετικά με την ορθογραφία των λέξεων αφτί και αβγό μου κάνει εντύπωση ότι ο κ. Τομπαΐδης φαίνεται να αγνοεί τους λόγους, οι οποίοι ανάγκασαν τον Μ. Τριανταφυλλίδη, τους έχει αναφέρει τόσες φορές (πβ. Απαντα Μ. Τριανταφυλλίδη, τόμ. 7, σ. 32 κ.εξ.), να γράψει αυγό και αυτί με -υ- στη Νεοελληνική Γραμματική και στην επανέκδοση των Αναγνωστικών. Στα Αναγνωστικά του 1917 έγραψε αβγά και αφτιά, που αναγκάσθηκε να τα αλλάξει, όπως ομολογεί ο ίδιος, από τις επιθέσεις που δέχτηκε μέσα στη δίνη του γλωσσικού. Με φανερή πικρία γράφει ο Τριανταφυλλίδης: «Στη Νεοελληνική Γραμματική [...] διατηρήθηκαν σε μερικές περιστάσεις γραφές ετυμολογικά όχι σωστές, αλλά καθιερωμένες πια [...]. Μαζί με αυτές προτιμήθηκε για το αυτί, αυγό η καθιερωμένη ορθογραφία με υ, με κάποια αδιαφορία και εδώ για την ιστορικά πιο δικαιολογημένη, αλλά με την πρόθεση να μην ξαφνίζωνται ευκολοπείραχτοι αναγνώστες [...]». Εμένα πάντως με ανησυχεί περισσότερο η παρατήρηση του Τριανταφυλλίδη: «Είναι περίεργο πως η ορθογραφία των αυγών γίνεται πάντα επίκαιρη όταν φουντώνει παγκόσμιος πόλεμος»! Λέτε;

 

 

 

 

http://www.tovima.gr/

Link to comment
Share on other sites

Tα έχεις λίγο μπερδέψει

 

σίγουρα διαβάζεις:

 

εγώ

εμού-μου

εμοί-μοι

εμέ-με

 

που είναι το πρώτο πρόσωπο,οι δυνατοί και αδύνατοι τύποι.Αλλά στο δεύτερο πρόσωπο είναι

εσύ

σου-σου

σοι-σοι

σε-σε

 

και η διαφορά δυνατών και αδύνατων τύπων είναι οτι οι πρώτοι τονίζονται ενώ οι δεύτεροι όχι.[/B]Τύπος εσού ή εσέ ΔΕΝ υπάρχει στην ελληνική γλώσσα τουλάχιστον...

 

Έχεις απόλυτο δίκιο.

Πέρασαν κάποια χρόνια από όταν πήγαινα α λυκείου (στη β' Αντιγόνη διάβαζα μόνο μετάφραση) και αρχίζω να τα ξεχνάω.:O

Μάλιστα το βλήτο ξεκίνησα με πρώτο πρόσωπο και συνέχισα στο 2ο!:lol:

 

 

Τέλος πάντων, να θέσω και εγώ ένα προβληματισμό:

΄Γράφουμε καινούριος ή καινούργιος και γιατί;

 

edit:

Οι δύο τρόποι γραφής αυτής της λέξης δεν είναι τόσο εύκολο να διακριθούν. Η διαφορά τους είναι φυσικά το ʽγʼ, το οποίο ακούγεται και στις δύο περιπτώσεις στην προφορά της λέξης [kenurjos], αλλά στην πρώτη περίπτωση γράφεται κιόλας, ενώ στη δεύτερη όχι. Η λέξη προέρχεται από το καινουργής (καινός + έργο) της αρχαίας ελληνικής· αυτή ακριβώς η ετυμολογία υποστηρίζει τη γραφή με ʽγʼ. (λεξικό Μπαμπινιώτη). Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες λέξεις της νέας ελληνικής που προφέρονται με ένα ʽγʼ όταν το ʽιʼ τους προφέρεται ως ημίφωνο και όχι ως φωνήεν, γιʼ αυτό και το λεξικό Τριανταφυλλίδη υποστηρίζει τη γραφή χωρίς ʽγʼ (όπως και το καθάριος γράφεται χωρίς ʽγʼ και όχι ως καθάργιος). Για να πάρουμε και μια τρίτη γνώμη (μήπως και καταλήξουμε κάπου), το λεξικό Κριαρά προτιμά τη γραφή ʽκαινούργιοςʼ και πάλι λόγω της ετυμολογίας της λέξης.

 

Συνοψίζοντας: Επιλέγετε όποια γραφή επιθυμείτε εφόσον ξέρετε τα επιχειρήματα υπέρ της μιας ή της άλλης γραφής, όμως σας προτείνω τη γραφή με ʽγʼ, για να θυμόμαστε και την προέλευση της λέξης.

Link to comment
Share on other sites

Ωραία λοιπόν. Κάποτε γραφόταν "αυγό", και μια ωραία μέρα είπανε για λόγους απλούστευσης να το γράφουνε και ως "αβγό". Και τώρα, όπως καταλαβαίνω από τα γραφόμενά σου, το "αυγό" είναι λάθος, ενώ το σωστό είναι "αβγό".

χρησιμοποιωντας τις δικες σου παραπομπες,καταληγω στο συμπερασμα πως δυο απο τους κορυφαιους γλωσσολογους του προηγουμενου αιωνα θεωρουν πως το αβγο γραφεται ορθα με β...μαλιστα ο μπαμπινιωτης το εξηγει στο λεξικο του,το οποιο δε το εχω εδω που σπουδαζω ωστε να ανατρεξω....ωστοσο σκεπτομενος πλεον με μετριοπαθεια δε σου κρυβω πως θα ηθελα να διαβασω και τις θεσεις των υποστηρικτων του αυγου...σε καμια ομως περιπτωση δε μπορουμε να μιλαμε για χρηση του αβγου "για λογους απλουστευσης",οπως ανεφερες,καθως απο το 1917 υπηρχε ζητημα διαμαχης ενω η δημοτικη καθιερωθηκε στη μεταπολιτευση!!!!

Ως προς τα άλλα δύο ζεύγη λέξεων υπάρχει διχογνωμία σε σχέση με την ορθογραφία. Το λεξικό του Μπαμπινιώτη θεωρεί σωστές τις λέξεις αφτί και αβγό και εξηγεί την προτίμηση αυτή ανατρέχοντας στη γλωσσολογία και στην εξέλιξη των λέξεων αυτών (από τις αρχικές λέξεις το ους και το ωόν της αρχαίας ελληνικής). Από την άλλη, το λεξικό του Τριανταφυλλίδη δέχεται την ίδια προέλευση για τις δύο αυτές λέξεις, αλλά θεωρεί ότι η εξέλιξή τους και οι τροποποιήσεις που υπέστησαν θα μπορούσαν να δώσουν τους τύπους αυτί και αυγό

Σχετικά με την ορθογραφία των λέξεων αφτί και αβγό μου κάνει εντύπωση ότι ο κ. Τομπαΐδης φαίνεται να αγνοεί τους λόγους, οι οποίοι ανάγκασαν τον Μ. Τριανταφυλλίδη, τους έχει αναφέρει τόσες φορές (πβ. Απαντα Μ. Τριανταφυλλίδη, τόμ. 7, σ. 32 κ.εξ.), να γράψει αυγό και αυτί με -υ- στη Νεοελληνική Γραμματική και στην επανέκδοση των Αναγνωστικών. Στα Αναγνωστικά του 1917 έγραψε αβγά και αφτιά, που αναγκάσθηκε να τα αλλάξει, όπως ομολογεί ο ίδιος, από τις επιθέσεις που δέχτηκε μέσα στη δίνη του γλωσσικού. Με φανερή πικρία γράφει ο Τριανταφυλλίδης: «Στη Νεοελληνική Γραμματική [...] διατηρήθηκαν σε μερικές περιστάσεις γραφές ετυμολογικά όχι σωστές, αλλά καθιερωμένες πια [...]. Μαζί με αυτές προτιμήθηκε για το αυτί, αυγό η καθιερωμένη ορθογραφία με υ, με κάποια αδιαφορία και εδώ για την ιστορικά πιο δικαιολογημένη, αλλά με την πρόθεση να μην ξαφνίζωνται ευκολοπείραχτοι αναγνώστες [...]». Εμένα πάντως με ανησυχεί περισσότερο η παρατήρηση του Τριανταφυλλίδη: «Είναι περίεργο πως η ορθογραφία των αυγών γίνεται πάντα επίκαιρη όταν φουντώνει παγκόσμιος πόλεμος»! Λέτε;
Link to comment
Share on other sites

Με τη λογική της απλούστεσης της ελληνικής, σε λίγο καιρό θα έχουμε μόνο ένα γράμμα για το "ι", ένα για το "ο", θα καταργήσουμε και τους διφθόγγους και πάει λέγοντας.

 

Πολύ φοβάμαι ότι δε θα αργήσει να γίνει και αυτό. (Μην αναφέρω και τα greek-lish)

 

Θέλω να πω και το εξής, σχετικά με το συνδεμένος/συνδεδεμένος που σχολιάσατε προηγουμένως, προσωπική μου άποψη είναι πως όταν δεχόμαστε έναν κανόνα, το κάνουμε σε όλες τις περιπτώσεις, δηλαδή με την ίδια λογική θα πρέπει να λέμε ''δεδεμένος, λελυμένος, κ.ο.κ.'' Συμφωνώ στο ότι δεν ακουγέται σωστό, (αν και πιστεύω ότι αυτό δεν είναι και το καταλληλότερο κριτήριο, σκεφτείτε πόσοι λένε: ''εξ απ' ανέκαθεν'', και τίνει πλέον να επικρατήσει) αλλά δεν ξέρω ποια είναι η γνώμη και των ακαδημαϊκών σχετικά με το θέμα.

[sIGPIC][/sIGPIC]
Link to comment
Share on other sites

Ένα άλλο λάθος που βλέπω συχνά στα φόρουμ του Myphone,είναι ότι το "ποιό" χρησιμοποιείται στη θέση του "πιο" και αντίστροφα.
Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...
Ρε παιδιά..., να ρωτήσω κάτι... Γράφουμε γεια σου ή για σου? Έχω δει και τα δύο γραμμένα σε επίσημα και μη έγγραφα και δεν ξέρω ποιο είναι το σωστό... Όποιος ξέρει ας απαντήσει... Thanks!:)
House: "Well, here's the flaw in your argument: if I enjoy hating life, I don't hate life, I enjoy it.":up:
Link to comment
Share on other sites

"Γεια σου"

 

Εκτός αν μιλάμε "για σου" προφιτερόλ :rolleyes:

 

 

ffs :/

http://img515.imageshack.us/img515/4932/moodswf6.jpg
Link to comment
Share on other sites

οκ..., ευχαριστώ...:p

είχα μια διαφωνία με μια φίλη μου, η οποία υποτίθεται ότι έκοβε το κεφάλι της ότι γράφεται με ι...:rolleyes: τέσπα, ευχαριστώ!;)

House: "Well, here's the flaw in your argument: if I enjoy hating life, I don't hate life, I enjoy it.":up:
Link to comment
Share on other sites

Εγώ το ταξείδι με ει το γραφω ακόμα ενώ οι περισσότεροι το γράφουν με ι.

Για το αυγό επειδή το είπε ο Μπαμπινιώτης τι σημαίνει; Ότι τη θέση του υ την πέρνει το β;

 

Απο ποτε το ταξιδι γραφεται με "ει"??ποτε δεν τοχω δει να γραφεται ετσι..

:w00t:
Link to comment
Share on other sites

Επικαιρη παρατηρηση...ενω σχεδον παντου βλεπουμε να γραφεται βατοπαιδι, το σωστο ειναι βατοπεδι, αφου το δευτερο συνθετικο της λεξης ειναι το πεδίο και οχι το παιδί, οπως λεμε δλδ Κοσσυφοπεδιο (το μερος με τα κοτσυφια), ναρκοπεδιο κτλ. Και αυτο φυσικα ειναι φανερο οταν παιρνουμε το επιθετο της λεξης, το οποιο ειναι βατοπεδινος. Αν η λεξη προερχονταν απο το παιδι το επιθετο θα επρεπε να ειναι βατοπαιδικος.

Νομιζω το να γραφεται με αι προερχεται απο την προσπαθεια της μονης να συνδεσει την ιδρυση της με καποιο θαυμα που αφορυσε ενα παιδι και κατι βατα, αλλα δεν ειμαι και σιγουρος.

Παντως το σωστο ειναι Βατοπεδι.

A man is walking home one dark night in Belfast. Suddenly a figure with a gun moves out of the shadows and says:

"What religion are you?"

The fellow replies "I'm an atheist", to which the gunman replies,

"Yeah, but a catholic or protestant atheist?"

Link to comment
Share on other sites

Καλά αυτό με το βατοπέδιο θυμάμαι το είχαν γραμμένο την ίδια στιγμή 2 κανάλια (Mega, ANT1) το ένα το κανάλι με ε και το άλλο με αι

 

Επίσης αυτό με το "για σου" πόσο επίσημο έγγραφο ήταν αυτό και το έγραψαν με ι? Άσε κι όλας που σε επίσημο έγγραφο δεν γράφεις γεια, ούτε μιλάς στον ενικό.

Link to comment
Share on other sites

Πολυ σωστα,το "γεια¨που λεμε,ειναι ενας ευχητικος χαιρετισμος στην ουσια.

Κυριακή 18.06.23 Νέο meeting @ Thessaloniki

Συζητήσεις, διαγωνισμοί, εκπλήξεις... σας περιμένουμε!

💡"ο κάθε άνθρωπος είναι ευτυχισμένος τόσο... όσο του επιτρέπει το μυαλό του..."

Α.Lincoln

μεετινγγ.jpg

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Επισκέπτης
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

 Κοινοποίηση


×
×
  • Create New...