Φοβίες / συνήθειες

Τί φοβίες έχετε και γιατί? :) Σχεδόν πάντα μια φοβία / συνήθεια αφείλεται σε κάτι που μας είχε συμβεί όταν είμαστε μικροί...

 

Εγώ ψιλοφοβάμαι

-να κάνω μπάνιο στη θάλασσα το καλοκαίρι (είχα κοντέψει να πνιγώ 3 φορές όταν ήμουν μικρός), και

-νιώθω ανασφάλεια αν το κινητό μου δεν έχει φορτισμένη μπαταρία. (Όταν ήμουν μικρός ,γύρναγα σπίτι απο μια βόλτα με φίλους, με πήραν απο το νοσοκομείο οτι κάτι είχε πάθει ο πατέρας μου, και πρίν προλάβει η κοπέλα να μου πεί αν είναι καλά ή όχι, τελείωσε η μπαταρία του κινητού. Η ώρα ήταν 2 το πρωί, και μέχρι να φτάσω σπίτι να πάρω τηλέφωνο...:cry:)

 

Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιο αντίστοιχο θέμα (έκανα αναζήτηση και δε βρήκα κάποιο).

Eγώ φοβάμαι πολύ να κοιμάμαι στο σκοτάδι όταν είμαι ολομόναχη...:cry: Πάντα αφήνω είτε τηλεόραση είτε κάποιο πορτατίφ ανοιχτό.Αυτό οφείλεται στα πολλά θρίλερ που έχω δει στη ζωή μου!:lol:Επίσης στο δρόμο επειδή μικρή κόντεψε να με πατήσει αυτοκίνητο,έχω τεράστια ανασφάλεια και όλο φοβάμαι ότι θα περάσει ένα αμάξι και θα με πατήσει.Δεν το δείχνω βέβαια,αλλά ο φόβος υπάρχει.Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να φοβάται να ασχοληθεί με πρίζες και τέτοια γιατί όταν ήμουν μικρή είχα κόψει με πλαστικό ψαλίδι και σε ξύλινο πάτωμα ένα καλώδιο που έπαιρνε ρεύμα για πλάκα και είχα τιναχτεί ολόκληρη. :scared: Πολύ χαζό παιδί πρέπει να ήμουν :p Α και το άλλο!Φοβάμαι τρελά τις εγχειρήσεις γιατί όταν ήμουν μικρή και μου έκαναν εγχείρηση αμυγδαλών προφανώς δεν με είχαν ναρκώσει επαρκώς με αποτέλεσμα να ξυπνήσω και για λίγη ώρα να βλέπω και να ακούω διάφορα κουλά αν και ήμουν ψιλό μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας...:X

Και εγώ είχα κάνει μικρός αμυγδαλές αλλά

πρέπει να με έπιασε για τα καλά η νάρκωση

και δεν κατάλαβα τίποτα...

 

Φοβάμαι πολύ να μην ξαναφαρδύνω μετά την απώλεια

22 κιλών βλέπω εφιάλτες ότι και καλά είμαι πάλι χοντρός.

ΛοΛ

 

Και είμαι συναισθηματικά δεμένος με τα πραγματά μου δηλαδή τα

ρούχα μου το κινητό μου, το mp3 player μου και φοβάμαι

πολύ μην τα χάσω, τα γραντζουνίσω ή μου τα κλέψουν...

 

Και εγώ έχω μια φοβία με τους κλέφτες και κλειδώνω τα πάντα!!

 

Αυτά!

:)

Η Παράνοια σε όλο της το μεγαλείο: κλειδώνω το βράδυ προτού κοιμηθούμε την εξώπορτα. Ως τώρα, καλά. Την τσεκαρω τη ρημάδα την πορτα γύρω στις δέκα φορές προτου ξαπλώσω! Ψυχαναγκασμός λέγεται και είναι πάθηση :p

Επίσης άλλη μια λόξα μου είναι το πλύσιμο χεριών και δοντιών. Δε φτάνει που τα πλένω τακτικότατα αμφότερα (γύρω στις δεκα - δεκαπέντε φορές ημερησίως), υποχρεώνω και όλους εδώ μέσα να ακολουθήσουν αυτή τη λοξα μου. Περιττόν όμως να σας πω ότι ο άντρας μου και η μεγάλη μου κόρη με αγνοούν (πλέον) κανονικά, το ανησυχητικο είναι ότι αρχιζει να με αγνοεί και το μωρό :(

Το ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι η μεγάλη μου η κόρη με φωνάζει Μονκ...

Eγώ φοβάμαι πολύ να κοιμάμαι στο σκοτάδι όταν είμαι ολομόναχη...:cry: Πάντα αφήνω είτε τηλεόραση είτε κάποιο πορτατίφ ανοιχτό.Αυτό οφείλεται στα πολλά θρίλερ που έχω δει στη ζωή μου!:lol:Επίσης στο δρόμο επειδή μικρή κόντεψε να με πατήσει αυτοκίνητο,έχω τεράστια ανασφάλεια και όλο φοβάμαι ότι θα περάσει ένα αμάξι και θα με πατήσει.Δεν το δείχνω βέβαια,αλλά ο φόβος υπάρχει.Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να φοβάται να ασχοληθεί με πρίζες και τέτοια γιατί όταν ήμουν μικρή είχα κόψει με πλαστικό ψαλίδι και σε ξύλινο πάτωμα ένα καλώδιο που έπαιρνε ρεύμα για πλάκα και είχα τιναχτεί ολόκληρη. :scared: Πολύ χαζό παιδί πρέπει να ήμουν :p Α και το άλλο!Φοβάμαι τρελά τις εγχειρήσεις γιατί όταν ήμουν μικρή και μου έκαναν εγχείρηση αμυγδαλών προφανώς δεν με είχαν ναρκώσει επαρκώς με αποτέλεσμα να ξυπνήσω και για λίγη ώρα να βλέπω και να ακούω διάφορα κουλά αν και ήμουν ψιλό μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας...:X

 

a re valeria eskasa sto gelio.poli plaka ayto me ta kalodio re,eisai apistefti.xaxa:)

Απο φοβιες αλλο τιποτα!!!!!!

Φοβαμαι το σκοταδι,παντα πρεπει να καει κατι να φωτιζει το χορο...:cry:

Φοβαμαι τους κλειστους χωρους γενικως, αν νιωσω πως πνιγομαι αρχιζω να ιδρωνω και με πιανει ταχυπαλμια,βεβαια κανενας διπλα μου δεν καταλαβαινει "

"τι περναω" εκεινη τη στιγμη.:hypno:

Φοβαμαι το θανατο και τις ανιατες αρρωστιες.... αν ακουσω οτι καποιος επαθε κατι κατευθειαν αρχιζουν τα ιδια συμπτωματα και σε μενα,τρεχω στο γιατρο,διαγνωση στρες.... αυτο μου εχουν πει πως ειναι ανασφαλεια που εμφανιζετε στη ηλικια μου και πως καποια στιγμη θα το ξεπερασω...

Αλλα δεν τα δινω πολυ σημασια... και η ζωη μου ειναι φυσιολογικη:up:

 

ps φοβαμαι να μεινω μονη μου το βραδυ στο σπιτι!!!:cry:

Fovame min xanapaxinw giauto prosexw poli tin diatrofi m ( apofeugw ta lipi k paw gimnastirio)

Fovame tis efxiriseis dioti xreiastike na kanw 2 fores tis amugdales m otan eimoun mikros epd i prwti egxrisii dn petixe.

M tin dinoun i gratsounies panw sta agapimena m pragmata apws to kinito m k to pc giauto ta prosexw oso pio poli ginete.

Auta.....

Δεν μπορω να κοιμηθω σε απολυτο σκοταδι.Παντα πρεπει να υπαρχει εστω και λιγο φως.Να φανταστειτε οτι γενικα δεν ξυπναω ουτε με σφαιρες οταν κοιμαμαι,αν συμβει κατι και σβησουν τα φωτα,''πεταγομαι'' αμεσως! :O :O

 

Οσον αφορα τις φοβιες,η μεγαλυτερη μου ειναι οι γιατροι... :( :(

Fovamai mi xipnisw mia mera k den xerw tipota k kanenan, eimai monos...

Fovamai min pathoun kati kako oi dikoi mou k oi filoi mou..

Fovamai na lew panta tin alitheia...

Fovamai ton thanato..

Fovamai otidipote den xerw..otidipote me vasanizei k me kourazei..otidipote me katapiezei

Fovamai oti to telos plisiazei...

Fovamai oti to telos plisiazei...

Ρε, ήμαστε πολύ μικροί για να φοβόμαστε τέτοια πράγματα:p

 

Επι του θέματος δεν μπορώ να πώ οτι έχω καμία φοβία, εχω κάνει και δυο εγχειρήσεις στο γόνατο αλλα ευτυχώς ολα πήγαν καλά:)

Παρόλαυτα εχω μια επιλεκτική τελειωμανία θα έλεγα, δηλαδή αν κάτι μου την βιδώσει

οτι δεν είναι οπως θα έπρεπε θα χαλάσω τον κόσμο να το φτιάξω, πράγμα που δυστυχώς δεν συμβαίνει και στα μαθήματα του σχολείου:p :lol:

και εγω δεν μπορω να πω οτι φοβαμαι πολα πραγματα παρα μονο τις ενεσεις πραγματικα δεν τις μπωρω και οταν τις βλεπω με πιανει κατι και νομιζω οτι αρκετοι εχουν το συγκεκριμενο προβλημα με εμενα

 

Lefterian ηρεμισε λιγο κανεις δεν θα παθει τιποτα και οπως ειπε και παραπανω ο φιλος ειμαστε μικροι ακομα για τετοια :) ;)

otan lew oti to to telos plisiazei ennow oti fovamai, tin fusi(etsi opws tin kaname den tha mas afisei atimwritous), fovamai polemous....

Wirelessly posted (Opera/8.01 (J2ME/MIDP; Opera Mini/1.1.2818/hifi/timhellas/int; Nokia 6230; en; U; ssr))

 

Fobamai:katsarides,aytokinistika atyximata,to karkino,tous giatrous,to xamo agapimenwn mou atomwn,tis epafes me prwin kopeles mou,tis trapezes,ti proodo mou sto panepistio,ta aeroplana kai ta farmaka...

Toso neos me toses fobies...! Sk@t@ kai krima...

Κι εγω ημουν παλια (γυρω στα 13,καπου εκει) στην ιδια κατασταση με την garfield.Κλειδωνα τη μπαλκονοπορτα του δωματιου μου και την τσεκαρα καμια 20αρια φορες,ελεγχα τις ντουλαπες,κοιτουσα κατω απο το κρεββατι και πισω απο τις κουρτινες μηπως μπει κανενας κλεφτης και ποτε μα ποτε δεν κοιμομουν με κλειστο το φως.

Ακομη,ελεγχα το σιδερο (αν το ειχα βγαλει απο την πριζα) και αν ειναι κλειστα τα ματια της κουζινας,παρολο που το ιδιο πραγμα ειχε κανει η μητερα μου προηγουμενως!:lol:

Δεν πηγαινα καλα!Ευτυχως που κρατησε λιγο χρονικο διαστημα (ενα χρονο).

 

Τωρα εχω αντιδρασει εντελως διαφορετικα και εχω περασει στο αντιθετο ακρο.Μενω και μονη μου στη Φλώρεντια,δε χαμπαριαζω..κοιμαμαι μεσα σε απολυτο σκοταδι,ενω ποτε δεν κλειδωνω!Καλα,οταν μπει μεσα ο κλεφτης με βλεπω να αυτομουτζωνομαι!:D

 

Τωρα,τι φοβαμαι......

 

ΤΙΣ ΚΑΤΣΑΡΙΔΕΣ!!!Εχω τραυματικες εμπειριες.Απο μικρη η γιαγια μου ελεγε οτι αν δε φαω το φαγητο μου θα ερθουν κατσαριδες καταπανω μου!:lol:

Το χειροτερο ομως,συνεβη ενα καλοκαιρι,βραδυ.Κλειστα τα φωτα στο δωματιο και εκει που ημουν ετοιμη να κοιμηθω,βλεπω ενα μαυρο κουκουτσι απο ροδακινο στο πατωμα.''Ααα λεω παλι ο γυφτος ο αδερφος μου θα το πεταξε''.Σηκωνομαι να το πιασω και το κουκουτσι αποδειχθηκε ΜΑΥΡΗ ΚΑΤΣΑΡΙΔΑ,ΣΙΧΑΜΕΡΗ ΜΕ ΦΤΕΡΑ!!!!!

Το τι ουρλιαχτο επακολουθησε,περιττο να σας πω!:cry:

 

Επισης φοβαμαι τους παπαγαλους!Ξερετε,τους μεγαλους με τα φτερα και το λοφιο,γιατι σε ενα ζωολογικο κηπο παραλιγο να μου φαει ενας απο αυτους το μικρο μου δαχτυλακι,αφου πρωτα μου ειχε επιτεθει στο κεφαλι!Φανταστειτε σκηνικο δηλαδη!:( :(

Να αναφέρω και'γω τις φοβίες μου:

-Φοβάμαι τις βελόνες και κυρίως τις ενέσεις πάρα πολύ και μόνο που το σκέφτομαι με πιάνει το στομάχι μου

-Φοβάμαι/σιχαίνομαι τις κατσαρίδες

-Φοβάμαι το σκοτάδι (κοιμάμαι πάντα με τηλεόραση-όχι όμως με φως αναμμένο-ενώ δεν φοβάμαι να μένω μόνη μου στο σπίτι)

-Φοβάμαι τους γιατρούς (όχι δεν έχουν κάνει κάτι σε μένα ,αλλά σε άλλους)γενικότερα προσπαθω να τους αποφεύγω.

Fovamai mi xipnisw mia mera k den xerw tipota k kanenan, eimai monos...

Fovamai min pathoun kati kako oi dikoi mou k oi filoi mou..

Fovamai na lew panta tin alitheia...

Fovamai ton thanato..

Fovamai otidipote den xerw..otidipote me vasanizei k me kourazei..otidipote me katapiezei

Fovamai oti to telos plisiazei...

 

Ακριβώς. Φοβάμαι τις λέξεις που λέγονται χωρίς σκοπό. Καθώς και τα αισθήματα με ημερομηνία λήξης: τα φοβάμαι γιατί δεν τα έχω νιώσει ποτέ κι όμως όλο και περισσότεροι γύρω μου τα νιώθουν.

 

Φοβάμαι τα ψεύτικα χαμόγελα. Και το συμφέρον. Φοβάμαι το φόβο για το καινούριο, φοβάμαι το φόβο για το διαφορετικό.

 

Είναι παράξενο, όπως λέτε κι εσείς, για την ηλικία μου να φοβάμαι το θάνατο. Μα τον φοβάμαι. Όχι γιατί "δε θα προλάβω να ζήσω όσα ήθελα" ή γιατί "δεν πρόλαβα να δώσω όσα μπορούσα". Αλλά γιατί τρέμω στην ιδέα της απραξίας, ακινησίας, ανυπαρξίας, απουσίας συναισθημάτων...

Ακριβώς. Φοβάμαι τις λέξεις που λέγονται χωρίς σκοπό. Καθώς και τα αισθήματα με ημερομηνία λήξης: τα φοβάμαι γιατί δεν τα έχω νιώσει ποτέ κι όμως όλο και περισσότεροι γύρω μου τα νιώθουν.

 

Φοβάμαι τα ψεύτικα χαμόγελα. Και το συμφέρον. Φοβάμαι το φόβο για το καινούριο, φοβάμαι το φόβο για το διαφορετικό.

 

Είναι παράξενο, όπως λέτε κι εσείς, για την ηλικία μου να φοβάμαι το θάνατο. Μα τον φοβάμαι. Όχι γιατί "δε θα προλάβω να ζήσω όσα ήθελα" ή γιατί "δεν πρόλαβα να δώσω όσα μπορούσα". Αλλά γιατί τρέμω στην ιδέα της απραξίας, ακινησίας, ανυπαρξίας, απουσίας συναισθημάτων...

Ούτε ο Σεφέρης έτσι! :cool:

Λοιπόν...

1.Φοβάμαι το σκοτάδι...Κοιμάμαι πάντα με την τηλεόραση ανοιχτή και ανάβω τουλάχιστον όλα τα φώτα για να πάω το βράδυ σε κάποιο άλλο δωμάτιο..

2.Θαλασσοφοβία...Μπορώ να πνιγώ σε βάθος 1,75m φυσικά και δεν μπορώ να δώ την θάλασσα ενω ταξιδεύω...Νιώθω οτι θα βουλιάξει και πολλές φορές περνάνε έντονες εικόνες ναυαγίου στο μυαλό μου.Όπως επίσης δεν μπορώ να βλέπω ντοκιμαντερ με βυθό κλπ ή να είμαι πολύ κοντά σε φουρτουνιασμένη θάλασσα..

3.Φόβος οτι θα με αφήσουν τα άτομα που αγαπάω...Με το παραμικρό σκέφτομαι οτι έπαψαν να με αγαπάνε πια και θα τους χάσω..

4.Κλασσικά ο φόβος της αρρώστιας,του πόνου και του θανάτου...(Θέλω να πεθάνω ακαριαία)του δικού μου αλλά και των δικών μου ανθρώπων...

5.Τεράστιο φόβο στα θρίλερ(νομίζω οτι θα μου συμβούν και μένα),στα φαντάσματα και στα μεταφυσικά...κλπ κλπ κλπ

Γενικά είμαι πολύ γομάρι, δε νιώθω, έχω άγνοια κινδύνου σε πολλά θέματα που θα έπρεπε να είμαι προσεκτική.

Πριν λίγο καιρό, μετά από τροχαίο, αναγκάστηκα να μείνω σε ακινησία για αρκετό διάστημα και στερήθηκα όλα όσα μου δίνουν χαρά. Η σκέψη πως κάποια στιγμή, λόγω ηλικίας ή ασθένειας θα μπορούσα να ξαναβρεθώ σε αυτή τη θέση με τρομάζει πολύ.

τελικα νομιζα πως ειχα προβλημα αλλα βλεπω οτι πολλοι ειστε σαν εμενα..

εγω φοβαμαι οτιδηποτε εχει να κανει δαιμονια φαντασματα και γενικα ολες τις ιστοριες αυτες τις μεταφυσικες..μπρρρ

επισης φοβαμαι τον θανατο, την μερα που θα ερθει και αναγκαστικα θελω δεν θελω θα χασω την μητερα μου και γενικα τους ανθρωπους που αγαπω(καλυτερα να εφευγα εγω πρωτη γιατι με τρελαινει ο θανατος)και γενικα με φοβιζει οτι ολα αυτα που ζω καποτε θα ειναι μια αναμνηση μακρινη..

φοβαμαι τις αρρωστιες και ειδικα τις παρενεργειες που λενε που εχουν τα φαρμακα γι αυτο και τα αποφευγω οσο μπορω γιατι μονο που διαβαζω το χαρτακι νομιζω οτι θα τα παθω ολα αυτα που γραφει!!

φοβαμαι το σκοταδι εννοειται και μεσα στο σπιτι και εξω απο αυτο.

τους γιατρους δεν μπορω να πω οτι τους φοβαμαι ιδιαιτερα, αυτο που φοβαμαι σε αυτους ειναι η ναρκωση που σου κανουν πριν απο μια εγχειρηση..νομιζω πως δεν θα ξυπνησω ξανα..

Αυτα, δεν νομιζω πως με φοβιζει κατι αλλο!:)

εμενα μου εχει μενει ο φοβος του γιατρου γιατι μεσα σε λιγες ωρες ενω ημουν ηρεμος σπιτι μου κατεληξα ξαφνικα σε χειρουργειο χωρις να το περιμενα και ενω ειχα τον βοβο των γιατρων και των ενεσεων εκεινο το βραδυ πρεπει να μου εκαναν καμια 10 ενεσεις μεσα σε μια ωρα εκει να δειτε πως ημουνα αν και δεν φαινοταν οτι ημουν φοβισμενος μονο εγω ξερω τι τραβηξα :cry:

Ούτε ο Σεφέρης έτσι! :cool:

 

:lol:

Nαι, δυο είμαστε, εγώ κι ο Σεφέρης...

Ξέχασα να σας πώ οτι φοβάμαι τρομερά το ύψος....Πλεον ούτε στην ταράτσα δεν μπορώ να πάω...:O

Ξέχασα να σας πώ οτι φοβάμαι τρομερά το ύψος....Πλεον ούτε στην ταράτσα δεν μπορώ να πάω...:O

 

Κι εγώ έχω μια ελαφριά "υψοφοβία". Δηλαδή αν βρεθώ σε μπαλκόνι τρομερά στενό και με χαμηλά κάγκελα... ε τότε αρχίζω να φοβάμαι.

 

Στο αεροπλάνο φοβάσαι ή όχι;

Κι εγώ έχω μια ελαφριά "υψοφοβία". Δηλαδή αν βρεθώ σε μπαλκόνι τρομερά στενό και με χαμηλά κάγκελα... ε τότε αρχίζω να φοβάμαι.

 

Στο αεροπλάνο φοβάσαι ή όχι;

 

Στο αεροπλάνο καθόλου!Μου αρέσει μάλιστα να κάθομαι κοντά στο παράθυρο!!!:O

Μάλλον εκεί νιώθω "προστατευμένη" γι'αυτό δεν φοβάμαι ενω σε κάτι allou,σε ταράτσες,μπαλκόνια όπως είπες εσύ κλπ ούτε λόγος!!!Νιώθω οτι θα πέσω και θα γκρεμοτσακιστώ!!!